راز های آدمها

تا حالا با هیچ کس و هیچ جا به اندازه وبلاگ صادق نبودم...

تموم حرفایی که نوشتم همش از ته دلم بود...آخه هیشکی اینجا منو نمیشناسه... 

چه جالب...با خودم میگم ادمها زمانی که همو نمیتونن ببینن و بشناسن و صرفا فقط حرفهای همدیگه رو میخونن راحت تر به هم اعتماد میکنن و راز دل بیرون میریزن... گنجینه دل آدما پر از رمز و راز و حرف ها و کارای یواشکیه که برای بعضیا  کلیدش همین وبلاگه...

این منم......